|
siedziała boso przed domem w zimną noc. jej całym dobytkiem była cienka pidżama która wcale nie dawała jej ciepła. usłyszała subtelne "wypierdalaj" z ust matki. bolało jak cholera. kilka zasad które były jej jedynym skarbem nie pozwalały jej wrócić do domu. nie miała gdzie iść. chciała być teraz obok tego któremu tak wiele razy już pomogła, który obiecał że będzie dobrze. nie chciała grandy w środku nocy, więc walczyła z sobą o przetrwanie do rana. dziękowała sobie że ma telefon, to była jej jedyna szansa. napisała do niego. prosiła o spotkanie, mówiła że nie daje rady, że nie ma już domu, że matka ją wyrzuciła. zapytał "za co?" opisała mu całą historię z nadzieją że napisze to głupie "będzie dobrze" i spotka się z nią żeby ją ogarnąć. niestety największa miłość jej życia już nie odpisała zabijając w niej resztkę woli walki.
|
Dodaj komentarz
