|
owszem, przyznaję - nie jestem w stanie pocieszyć Cię, ani zaradzić nic na to gdy z bólem spoglądasz w przeszłość. nie potrafię wyleczyć Twojego złamanego serca - jedynie mogę załagodzić ból, choć to też przychodzi mi z trudem. ale wiesz co ? mogę najzwyczajniej w świecie wziąć Cię za ręke, zaprowadzić w piękne miejsce - nasycić się pięknem zachodu słońca, a następnie gwiazdami. mogę wysłuchać Cię i dać dobrą radę. zaopiekować się Tobą , a nawet wypić całą wódkę i tańczyć na środku miasta w deszczu. mogę zrobić to i jeszcze więcej, byś się uśmiechnął i poczuł lepiej, ale nigdy nie wymarzę z Twojej głowy obrazu tamtych chwil. / veriolla
|