Wieczór. Coś po 22.. Już dawno powinnam być w domu. Ale gdy przytulasz mnie a ja wpatruję się w Twoje oczy, nie obchodzą mnie konsekwencje tego, że się spóźnię. Nic się nie liczy. Cały świat wokół staje się nie istotny.

E-mail:
Hasło:

zapamiętaj mnie

Nie masz u nas konta? Zarejestruj się!