nie wiem dlaczego zamieniam wspomnienia na łzy
ale tą odpowiedź napewno znacie wy
załuje tylko tych straconych chwil
zamieniłabym wszystko cofając ten czas w tył
pierwsze telefony w które nie wierzyłam
w sumie że to ściema przekonana byłam
jednak moje obawy potwierdził płacz w słuchawce
potrzebując wsparcia sama dawałam oparcie
nic się nie zmieniło ciągle o was pamiętamy
takich ziomków jak wy w pamięci ciągle mamy
każdy z was z osobna inaczej skończył
lecz wątek podobny na koniec was połączył
czasem ciągle powtarzam że to nie jest prawda
bo dalczego taki los spotkał tak dobrego brata
niektórzy mają rację, że wiele się zmieniło
pustka w sercu to napewno zagościło
|