przepraszam, że nie wierzę w miłość że zasypałam realizmem resztki rozżarzonej nadziei. dusisz mnie, wypełniając powietrze obłudą upijasz słowami, których nie wypowiada się na głos topisz w niepewnościach niszczysz. ginę, lecz to całkiem słodka śmierć.

E-mail:
Hasło:

zapamiętaj mnie

Nie masz u nas konta? Zarejestruj się!