|
Czułam jakby słoń nadepnął mi na głowę. Co tak właściwie się stało? Chyba zasnęłam, straciłam całkowicie poczucie czasu. Myślałam o tym czy w tym momencie trafiłam na ta górę lodową, przeszkodę nie do pokonania w moim życiu, a może to była dopiero zapowiedź kataklizmu? Eh...znowu oślepiły mnie szpitalne światła. Nikogo przy mnie nie było. Głowa, teoretycznie jej nie czułam; praktycznie była w niej próżnia i ból. Chyba wolałabym umrzeć niż go znosić. Sekunda, jakaś biała postać prześlizgnęła się obok łóżka, ból ustał. Morfina...
|
Dodaj komentarz
