|
Był późny wieczór, siedzieli na ławce w parku, zrobiło się zimno. On dał jej swoją kurtkę i powiedział 'Nie jestem punktualny, zawsze się spóźniam. Dlatego nie dziw się, że do Twojego serca przychodzę teraz, a nie rok temu. ' Zdziwiła się. Ona jeszcze rok temu masakrycznie zakochana, dziś widziała w nim tylko przyjaciela. A ta wypowiedź sprawiła, że wszystkie uczucia powróciły. Spojrzała mu w oczy i powiedziała 'Tak, spóźniasz się zawsze. Ale nie tym razem'. On przybliżył się do niej i delikatnie ją pocałował. Powiedział potem 'dziękuje, że czekałaś'. / vekus
|
Dodaj komentarz
