Pierwszy też raz od bardzo dawna
odważyłam się posłuchać ciszy…
Robił Pan to już kiedyś?
Słyszał Pan, jak ona potrafi grać?
Jak tańczy z nocą?
Cudowna para…
Przezroczysta i lekka.
Oddałabym życie, by tak trwać.
Nie myśleć, nie czuć, nie oddychać,
nie płakać, nie czuć pogardy ani złości…
Nie móc kochać.
|