Siedzieli na ławce, objęci, patrzyli sobie bardzo głęboko w oczy. Ona widziała w nich głębię, która hipnotyzowała, on niezwykłą delikatność, nieśmiałość. Trzymali się za ręce, jakby nie miało być jutra. Ona miała dziwne przeczucie, nie chciała od niego odejść, miała ogromną potrzebę przebywania z nim. Czuła, że coś się wydarzy. Ale musiał iść do domu. Pocałowali się na pożegnanie. Ona poszła w swoją stronę, on w swoją.. Krzyknęła jeszcze ,,kochasz?'' Nie usłyszał co powiedziała, ale odwrócił się i pomachał.

E-mail:
Hasło:

zapamiętaj mnie

Nie masz u nas konta? Zarejestruj się!