|
Był ciepły lipcowy poranek. Chłopak spakował się i pojechał do niej. Podróż była długa, ponieważ dzieliło ich kilkaset km, ale on się tym nie przejmował. Najważniejsza była ona. Dziewczyna w tym samym czasie robiła się na bóstwo specjalnie dla niego, chociaż to i tak nie było potrzebne, bo chłopak kochał ją naturalną, prawdziwą, bez make-upu, potarganą, w piżamie i kapciach. Po wielogodzinnej podróży spotkali się w wyznaczonym miejscu. On przyszedł z różą, ona w czerwonej sukience. Pierwsze spojrzenie było magiczne, czas stanął w miejscu, byli tylko oni, nikt więcej się nie liczył. Po tylu miesiącach w końcu się spotkali. Chłopak wreszcie mógł upajać się jej zapachem, wpatrywać w jej oczy, uśmiech. A ona, niewinna dziewczyna przekonała się, że on to ten na zawsze.
|
Dodaj komentarz
