|
Przed pierwszą lekcją. Wchodzi do szkoły, co pierwsze robi przebiera buty idzie po schodach, po korytarzach i go szuka. Po lekcji. Znalazła go, patrzy na niego całą przerwę i czeka aż na nią spojrzy. Za lekcją drugą. Spojrzał na nią, czeka aż się do niej uśmiechnie. Po lekcji trzeciej. 5 minutowa przerwa-nie potrafi go znaleźć. Przed lekcją piątą. Znalazła go, patrzy mu w oczy i czeka aż przejdzie obok niej. Po lekcji. Stoi na środku korytarza, przeszedł obok niej. Ona jest zadowolona i myśli sobie. Po lekcji szóstej do mnie zagada. Czeka, czeka i czeka aż zadzwoni dzwonek. Dzwonek zadzwonił, długa przerwa. Wychodzi z klasy i szuka go po całej szkole. Zrezygnowana idzie na plan lekcjo sprawdzić, jaki teraz ma przedmiot. Znajduje palcem puste okienko. Jej nadzieja spada w dół. I tak co dziennie. Jaki z tego wniosek? Zbyt długo czekała?Zwlekała? Potknęła się i nie zdążyła?Była za krótka przerwa? Otóż nie. Poprostu się bała. I wciąż czeka na pewniejsze jutro. /blackmirror
|
Dodaj komentarz
