|
Nie dziwie się, że nie pamiętasz tego, jak pierwszy raz powiedziałeś, że mnie kochasz. Płakałam, wściekła obróciłam się i szłam przed siebie. Wtedy krzyknąłeś za mną "Stój, poczekaj. Ja już wiem co to miłość, kocham Cię". I żyłam tą iluzją, że wiesz co to miłość. Ale ty bez problemu z dnia na dzień jesteś w stanie mi powiedzieć, że to koniec i to nie ma sensu. A ja już nie mam siły z Tobą walczyć. Nie mam siły błagać byś przyznał, że powinniśmy być razem zawsze, nie mam siły prosić byś pokazał, że ci zależy. Na nic nie mam siły, a ty mnie nie zaskoczysz i nie zrobisz nic prawda?
|
Dodaj komentarz
