|
zgubiłam siebie, moje szczęście. zapominam o całym bólu. tylko cisza mnie uwolni, w niej znajdę ukojenie, ona jak na razie jest moim jedynym schronieniem. naucz mnie oddychać, naucz mnie prosić o pomoc, mówić o bólu i o tym kiedy potrzebuje by ktoś był otwarcie. nie pozwól mi upaść. czy ból może być dobry? próbuje zapomnieć. muszę w coś w końcu uwierzyć. muszę uciec w siebie, w cisze by odnaleźć spokój. by uratować się. błagam Boga. jestem twoim dzieckiem. zabierz mnie do siebie i uwolnij.
|
Dodaj komentarz
