Czy wszystko pozostanie takie samo,
kiedy mnie już nie będzie?
Czy ksiażki odwykną od dotyku moich rąk,
czy suknie zapomną o zapachu mego ciała.
A ludzie?
Przez chwile będą mówić o mnie,
będą dziwić się mojej śmierci- zapomną.
Nie łudźmy się przyjacielu,
ludzie pogrzebią nas w pamięci równie szybko, jak pogrzebią w ziemi nasze ciała.
Nasz ból, nasza miłość,
wszystkie nasze pragnienia odejdą razem z nami
i nie zostanie po nich nawet puste miejsce.
Na ziemi nie ma pustych miejsc...
|