|
Umówiliśmy się tam gdzie zwykle, w miejscu gdzie się poznaliśmy, była to nasza pierwsza rocznica - chodziliśmy już z sobą jeden pełny rok, sama nawet nie wiem kiedy to wszystko zleciało, czekałam na niego w mojej czerwonej sukience... on tak bardzo lubił kiedy ją zakładałam, miałam rozpuszczone włosy lekko powiewające na wietrze, nie mogłam się już doczekać jego przyjścia, zjawiłam się dużo wcześniej by przypadkiem On na mnie nie czekał. czekałam, czekałam, czekałam... jednak Go nie było, spóźniał się już 10 minut, a przecież to nasza rocznica, jak on mógł !? po chwili się zjawił, widziałam że biegł, rozpoznałam to po jego przyśpieszonym oddechu. ' Przepraszam ' szepnął... jednak ja nic nie odpowiedziałam, chciałam by wiedziała że jestem na niego wkurzona. Po chwili zza siebie wyjął bukiet przepięknych herbacianych róż, wiedział że to moje ulubione kwiaty, podszedł do mnie i mnie mocno przytulił. nie mogłam się już dłużej na niego gniewać... nie potrafiłam,
|
Dodaj komentarz
