Tyle wiary ma, A w pustych domach puste twarze. Życzą bólu jej. Pragną widzieć ją gdy płacze. Oni łez nie znają. Dawno zapomnieli o nich. Tutaj miejsca nie ma już. Na wrażliwości piękne dłonie. Choć krucha jest jak kwiat. Próbuje zmieniać świat.

E-mail:
Hasło:

zapamiętaj mnie

Nie masz u nas konta? Zarejestruj się!