|
to mnie przerasta. przytłacza. dlaczego wszystko musi być takie skomplikowane. dlaczego człowiek jest tak wrażliwy i nie potrafi odpuścić. dlaczego non stop przypomina sobie to co było?! dlaczego żyje przeszłością?! lata lecą, a my pomimo tego,że zmieniamy się zewnętrznie wciąż czujemy to samo. to przykre,że nie możemy tego zatrzymać. cofnąć. sprawić by było lepiej.. każda porażka sprawia, że czujemy się silniejsi - tak,to moje słowa. dziś patrze na to troche inaczej. owszem uodparniamy się, jesteśmy bardziej uważni ale świadomość straty sprawia,że pewna część nas zanika. ta pustka, bezsilność przypomina o sobie każdego dnia. nie mamy na to wpływu, nic nie możemy zrobić i to właśnie boli nas najbardziej.. dla jednych życie na ziemi to piekło, dla drugich to wymarzony eden. wierze,że kiedyś każdy z nas go odnajdzie. pomimo tylu przeciwności powinniśmy pamiętać o tym,że jest coś czego nikt nigdy nam nie odbierze. bo przecież marzenia o czymś nieprawdopodobnym mają swoją nazwe .. nadzieja. nie zapominajmy o niej..
|
Dodaj komentarz
