siedzisz przy oknie wszystko we mgle. wspomnienia dawne dręczą Cię, pragniesz zapomnieć, pragniesz to skończyć, ale nic nie pomaga. Tylko pozostało siedzieć i płakać, bo siły do życia i chęci brakuje. Szukasz pomocy i wsparcia, ale nikt nie pomaga na stare smutki. Łzy lecą same z siebie, nikt nie pomoże, nikt ich nie otrze. //kunegundzia
|