|
Połączyło nas tak wiele. A dziś już nie mamy zupełnie nic. Wszystkie chwile, które dla mnie były bezcenne , chwiejnie przeszły przez rozplątane ręce. Nie pozostało nam nic. Nie pozostało nic dla mnie. Stałam się zwykłą codziennością. Szkoła - Dom - Szkoła - Dom. Stań załamania nerwowego jak najbardziej zaliczony.
|
Dodaj komentarz
