|
Czwartek, zaplanowany dzień wagarów, około godziny 8:20, czyli dla mnie środek nocy. Śpię. Nagle zszokowana otwieram oczy i wyciągam rękę ku dzwoniącemu telefonowi. Ledwo co odbieram, rzucam telefon na poduszkę i kładę się na niego żeby coś usłyszeć. – siema, a ty gdzie jesteś ? ładnie to tak wagarować ! – oznajmia mi cichutki kobiecy głosik. Zniesmaczona odpowiedziałam – tsaaa. I powieki zamknęły mi się same. Nagle znów musiałam się ocknąć – wstawaaaaaaaaaaaaaj ! i zapierdalaj do szkoły ! – tym razem trochę mocniejszy głos męski. Znów zmęczona odsapałam głupie – tsaaaa. I ponownie zamykając oczy, zostałam zmuszona je otworzyć tym razem normalnym męskim głosem- Dobra ! Nasza Paulinka wagaruje, dajmy się jej wyspać . – moje usta ułożyły się w zacny uśmiech, a powieki zamknęły się mimowolnie.
|
Dodaj komentarz
