Trzepotali się raczej, niż żyli, wydani dniom bez kierunku i jałowym wspomnieniom - błąkające się cienie, które wtedy tylko mogły nabrać sił, gdy zapuszczały korzenie w ziemię swych cierpień.
Wspomniania zabijają pewną częśc w czlowieku w jego sercu i duszy-więc lepiej nie wspominać....
|