Poszła na skarpę.... Miejsce, które tak bardzo lubiała.. Miejsce... Gdzie wszystkie swe smutki i żale wylewała... Myślała czy teraz jest z tą dziewczyną... Czy do niej też mówi: jesteś tą jedyną? Zranił tak bardzo jej małe serce... Przyrzekła że nie da zranić się nikomu więcej.. Następnego dnia jego ujrzała Uśmiechniętego z nią idącego i nagle się zaśmiała Wszystkie wspomnienia szybko wracały.... I znowu do oczu jej łezki napływały... Poszła do domu Sięgnęła do szafki z lekarstwami.... Wzięła wszystkie tabletki i uciekła trzaskając drzwiami Chciała umrzeć w miejscu Gdzie kiedyś z nim była.. Poszła na skarpę i własnym oczom nie wierzyła... Słyszała jego piękne wyznania Płakała i była już bliska skonania... Mówił: jej naprawdę nigdy nie kochałem... To na ciebie jedyną cale życie czekałem.. Tak ją te słowo mocno zabolało Upadła na ziemie, nie wiedząc, co się stało Wyrzucała sobie swoja naiwność... Wierzyła, gdy mówił: to musi być miłość.... Otworzyła oczy i zobaczyła ją..../cz.2

E-mail:
Hasło:

zapamiętaj mnie

Nie masz u nas konta? Zarejestruj się!