|
Nie, siedze już caly czas z telefonem w reku, tak jak kiedys majac nadzieje ze napiszesz, te dwa slowa, czy zapyta co tam u mnie. nie siedze juz teraz z usmiechem na twarzy patrzac na nasze wspolne fotografie, lub czytajac nasze rozmowy w archiwum an gg, czy telefonie. teraz gdy je czytam, momentalnie szkla mi sie oczy. Ale wiesz co...? caly czas chodze w nasze miejsce, slucham naszych wspolnych piosenek, ktore sluchalismy razem...
|
Dodaj komentarz
