Ona siedziała na podłodze na końcu kortytarza.On siedzał na ławce na drugim końcu.Ona raniła łzy nie mogła zapomnieć, wiedział że nie umie bez niego żyć. On nie mógł o niej zapomnieć, nie wyobrażała sobie życia bez niego. Po chwili wstali mineli się bez słów wiedzieli że nie mogą bez siebie żyć, ale nie mogli razem[!]
|