Cz. 2 | Nie wytrzymałam. Zanim zdążyłam się odwrócić poczułam spływające po policzku łzy. Jedna za drugą. Zapłakana spojrzałam na jego matkę i siostrę , które patrzyły na mnie, potem na niego i pobiegłam w stronę domu. A on nic . Stał i patrzał na mnie, na moje łzy i nic. Wbiegłam zapłakana do domu. Ocelowałam kierunek swój pokój i trzaskając drzwiami wbiegłam do niego. Położyłam się na łóżku na brzuchu i zaczęłam płakać, bo przecież nic innego mi nie pozostało. „ Więc, teraz pragnę podziękować skurwielowi, za wszystko co mi zrobił. Jeszcze nikt nigdy mnie tak nie zranił. Więc kurwa dziękuję mu ! W końcu tylko on tak wspaniale nauczył mnie ciepieć .

E-mail:
Hasło:

zapamiętaj mnie

Nie masz u nas konta? Zarejestruj się!