Łąka... Widzisz te kwiaty? Dziś są koloru zielonego. Tak jak nadzieja. Uwielbiam upajać się w radosnym zapachu nadziei... I słuchać jej zielonej barwy... I dotykać jej dźwięku... I patrzeć jak kwitnie... A widzisz tą niezwykłą trawę? Teraz jest taka kolorowa. Każde źdźbło jest inne, a jednocześnie podobne... Jest ich całe mnóstwo, a czuję, że jakby choć jedno mi zabrano to tak jakby cząstka mnie umarła. Kocham mieć poczucie, gdy pieści me zmysły cudowynymi słowami przepełnionymi troską. Wspaniale jest wiedzieć, że jest dla mnie, a ja dla niej. Widzisz ją? Czujesz? Słyszysz? Ja ją widze, czuję i słyszę codziennie... Nawet nadałam jej imię. Nazwałam ją: Przyjaciele...

E-mail:
Hasło:

zapamiętaj mnie

Nie masz u nas konta? Zarejestruj się!