Między stronami jest też muzyka. Lecz za każdym razem kiedy kończę zapisywać kolejną kartkę, czuję, że w moim życiu coś przemija, nieodwracalnie się kończy. A ja biegnę dalej na daremno próbując spojrzeć za siebie, usiąść na chwilę, pomyśleć, zatrzymać czas. Biegnę wylewając z siebie kolejne słowa. Coraz więcej słów. Żyję. I gdy słyszę tą głośną muzykę, chcę żyć jeszcze bardziej. Jeszcze bardziej teraz. ” // woundedheart .
|