|
Siedzę w oknie
I płaczę samotnie.
Gorzka łza po policzku spływa
Jedna kropla, resztki makijażu zmywa.
Teraz uczucie nienawiści we mnie płonie,
Z bólu pękają skronie.
Już wiem, że nigdy kochać nie będę-
Tak jak kiedyś;
To co było minęło
Wielka miłość i nagle wszystko się skończyło.
Jedynie ranę w sercu pozostawiło.
Głupia miłość, resztki uczucia zostawiła,
Ale zaufania do ludzi pozbawiła;
Jeśli miłość czegoś uczy, to ja dziękuję za taką edukację-
Osobowości mutację.
Bo to jest tak, że strasznie się zmieniamy,
Dla tej osoby którą tak bardzo kochamy. / miałam wenę na polskim :D
|
Dodaj komentarz
