Miłość jest tylko jedna. Potem stajemy na rozdrożu uczuć. Szukamy tego samego pocałunku, dotyku, uśmiechu. To jednak nie to. Oko widzi zamazany obraz przeszłości. Ból drąży szczeliny, których korytem płyną łzy smutku. Serce pisze krwawym atramentem poemat wspominanych chwil. Zegar toczy walkę, by cofnąć wskazówki czasu.
Wybacz i proszę, myśl o mnie, lecz kochaj każdego dnia, każdego roku coraz mniej i mniej. Bo życie to my. Bez nas skończył się czas. Nie ma ciebie, nie ma mnie, nie ma nas.
|