|
Miłość jest jak tafla wody w jeziorze, zburzona rzuconym kamieniem. Trwa puki się nie uspokoi, a co się dzieje z kamieniem? Zostaje na dnie. Gdyby każdy chłopak, który minął był kamieniem (i coś znaczył), to zawsze pozostanie na dnie tego jeziora, którym jesteś Ty. Drogich osób się nie zapomina, nawet jak to już koniec. A co dalej? Patrz! Lecą kolejne kamienie.
|
Dodaj komentarz
