`Życie nauczyło mnie odwagi, umiem przyznać się do tego błędu.
Moje serce wciąż próbuje zgasić płonące w środku wspomnienie.
Twoja nienawiść znowu jest górą.
Nie będę już walczyć straciłam ciebie...
Z każdym dniem zaczynam wątpić, w to co jest mi przeznaczone.
Może to nie jest moja kolej, mało mam wiary już, więc mi dolej.
Upić się szczęściem, by nie płakać więcej.
Iść za rozumem, a nie za sercem.
|