|
Jedno wiem to była bajka, historia jak z ksiazek, tak piekna i dojmujaca..ale nie zmyslna, gdy zbyła prawdziwa.Były w niej usmiechy radosci, łzy szczescia, łzy goryczy, ucieczki, namietnosc, wspólne piekne plany, które zostały spisane na kartach mojego pamietnika, jednak one sie juz nie spełnia.Były dni, które chciałabym powtórzyc.Był bunt, desperackie pocałunki, dotyk rak, marzenia, wspomnienia, smutki i zauroczenie.Te mrozne dni wiodace nas sciezka do pierwszych promieni słonca i wiosny.To wszystko jest szczelnie zamkniete jakby w kuli, szklanej kulce..która przeciez mozna by wyrzucic, lecz to nie jest proste, gdyz Kopciuszek nigdy nie zapomni balu, na którym spotkał ksiecia.Niestety ksiaze odjechał w sina dal na swym rumaku-marzeniach a ona zawsze bd wracac pamiecia do tamtego czasu.Moze kiedys ktos jeszcze uczyni ja ksiezniczka w innym królestwie, ale bd juz inna opowiesc, która moze pomoze bohaterce wyrzucic kule tych wspomnien by mogła sciskac inna : trwalsza i piekniejsza/emoeve
|
Dodaj komentarz
