Huk potłuczonego szkła. znów mroźne powietrze przedarło się przez szparę w starych drzwiach, zabrakło odwagi, aby uciec zabrakło sił, aby zostać. trącone echem lamentu z dziecięcego pokoju małe tęsknoty jak łzy spłynęły niezauważone.

E-mail:
Hasło:

zapamiętaj mnie

Nie masz u nas konta? Zarejestruj się!