|
Pamiętam kiedy stałeś obok mnie tak blisko , że przestrzeń między nami można było liczyc linijką , i byłeś w okularach , ale ja wiedziałam że patrzyłeś mi w oczy , a ja się usmiechałam bo nie potrafię na Ciebie patrzec i się nie uśmiechac , to jest taki mój indywidualny odruch bezwarunkowy .
|
Dodaj komentarz
