|
Myślała, że jest gorący jak ogień … a on wystygł jak woda.
Nie zmieniaj tej gry w rzeczywistość!!!
Obiecałeś, że zabierzesz ją w miejsce gdzie rosną miliony kwiatów.
Dotarliście już tak daleko!!!!!
Jest jak wiatr … zawsze w ruchu … nie zastanawia się … nie zatrzymuje.
Wiatr wieje nie zostawiając śladu … tylko podmuchy.
On też chce się poczuć jak wiatr.
Radosny wietrzyk czasem zamiera … a mówił, że wiatru nie da się zatrzymać.
Wiatr - tak jak serce – kryje w sobie tajemnicę.
Jesteśmy tylko pionkami na szachownicy … nikogo nie obchodzi nasz los.
Będziemy pojawiać się jak beztroski wietrzyk … tylko ty i ja.
Pobiegnij ze mną … zerwij kajdany.
Chciała być wolna jak wiatr … chciała odkryć przepis na życie aby wiedzieć co robić.
A przecież najlepsze są przepisy, które tworzymy sami. Boimy się tego czego nie rozumiemy … nie rozumiejąc zaczynamy nienawidzić.
|
Dodaj komentarz
