To dziwne, ale kiedy leżąc czytałam książkę ' moja mama jest wśród gwiazd' poczułam jak łzy napływają mi do oczu. Ta historia, którą opowiadała dziewczyna była prawdziwa. Wyobrażałam siebie w jej sytuacji, bo przecież moja mama też jest chora. Ale jestem z nią jak i cała moja rodzina, i będziemy. Jak powiedziała mama dziewczyny: ' Każdy rak jest inny i inne są jego objawy, można z niego wyjść albo i nie' Każdy kto umarł jest taką jedną gwiazdą na niebie. Czasami gdy gwiazda zanika trzeba pomyśleć o tej osobie najmocniej, gdy jednak gwiazda spada, nikt o niej nie myśli. Zapomniał. Dlatego nie tak często widzimy spadające gwiazdy, gdyż każdy nie myśli tylko i wyłącznie o sobie, ale o tych którzy raz na zawsze odeszli z tego świata. I to mi się najbardziej w ludziach podoba. I za to niektórych się kocha. / ciasteczkowypotworek
|