chcieli być razem tak, razem tak do końca, ten blady strumień szeptu, cieknący po ich ustach, ona tam stała w oknie, słychać krok jego buta, i nikt nie wiedział tego, co on planował wtedy, on sam nie wiedział, wokół niej tylko szepty, na niebie ta sama gwiazda wskazywała im drogę, po kilku nocach, nawet nie czuli ciężkich powiek, ta magia pośród nich, która nie znała granic, ona i on oboje zostali tam sami.

E-mail:
Hasło:

zapamiętaj mnie

Nie masz u nas konta? Zarejestruj się!