Stoję pośród świadków cudów i tragedii, Których ten rząd ma w dupie, tak jak każdy poprzedni I chcemy czegoś dokonać zanim nasi krewni Rozstawią pamiątki po nas po zakamarkach mebli Choć nagapiłem się już dość, nie tracę wiary Idę odebrać swój sos błogosławiąc kapitalizm Mijam o mały włos zwątpienie, więc nie pierdol, Że mam opanować złość, bo nie jest mi wszystko jedno

E-mail:
Hasło:

zapamiętaj mnie

Nie masz u nas konta? Zarejestruj się!