Po schodach bez poręczy, Po omacku wspinam się ku szczycie, Samotnie pokonuję trudności, które stawia życie. I pytam wciąż : Dlaczego? Gdzie zgubił się mój Anioł Stróż, Co układał moją ścieżkę z najprawdziwszych żywych róż... Teraz czas leczy moje serce. Jedyne co mi zostało to modlić się w podzięce Za te wszystkie chwile pełne namiętności, Za jego serce – wyzwanie mej młodości. I nie rozumiem dlaczego świat się nie zatrzymał, Dlaczego Ziemia wciąż się kręci, Gdy moje serce umiera w niepamięci, Tak mocno zranione, Dogłębnie wykrwawione. W moich marzeniach wciąż świat dziecięcy, Gdy nie musiałam walczyć o szczęście za pomocą swych pieniędzy. I śnię o dniu, w którym mój Anioł Stróż Stanie w drzwiach z bukietem pięknych róż. Te senne wspomnienia wypiszę, Lecz nie pozwolę objąć mu steru. Teraz już wiem – dzwoniąc, w słuchawce usłyszę : Nie ma takiego numeru...

E-mail:
Hasło:

zapamiętaj mnie

Nie masz u nas konta? Zarejestruj się!