|
tak siedze i myśle jak wiele szczęścia w życie jednego człowieka może wnieść drugi człowiek..
taką własnie nieokreśloną ilość szczęsścia w moje życie wniosłeś Ty przez 15 lat przez które zawsze byłeś gdzieś obok mnie. Do konca tego najgorszego dnia jaki mógł mi sie przytrafić w moim zyciu 12.03.2009 nie chciałam pogodzić się z myślą że mogę kiedykolwiek Cię stracić. Przykro mi ze dopiero w takich chwilach w których nie możesz juz tego usłyszeć ja Chcę Ci dziekować za każdy uśmiech który mi podarowałeś , za każdą godzinę którą spędziliśmy na rozmowach czy ciszy , teraz uwielbiam rozmyślać i gadać z kawałkiem tego betonu czy czegoś tam którym jest twój grób. Nigdzie indziej niż tam rozmyśla mi się najlepiej bo czuję że jestem wtedy przy Tobie. tylko przy Tobie jak kiedyś. mam nadziję że widzisz jak mi Ciebie brakuje i że jeszcze kiedyś będzie jak było.
|
Dodaj komentarz
