|
Podbiegłam do Ciebie, a Ty leżałeś na ziemi. Wszystkie auta zwolniły, a z samochodu, który Cię potrącił wysiadł kierowca, pasażer dzwonił po pogotowie. Zaczęła się ulewa, tak nagle. Spojrzałam na Ciebie, miałeś całą głowę we krwi, coś Ci się wbiło w klatkę piersiową. 'Kochanie, żyj, proszę Cię! Nie zostawiaj mnie!' Zbliżyłam swoją twarz do Twojej, a dłońmi oczyszczałam ją ze krwi. Szlochałam, ale nikt nie widział mych łez. Nagle poczułam, że coś mnie od Ciebie zabiera. To był Twój najlepszy kumpel, a reszta Twoich ziomków Cię otoczyła. 'Ja nie chcę!' Wyrywałam się Jemu. 'Nic mu nie będzie. On wie, że Ty na Niego czekasz i wróci do Ciebie, zrozum!' Nie docierało to do mnie. 'Ja nie potrafię bez Niego żyć!' Jeden z Twoich kumpli wstał i miał oczy zalane łzami. Zrozumieliśmy. Wtuliłam się w Twojego przyjaciela szlochając i szepcząc 'Obiecałeś, że mnie nigdy nie zostawisz.. Poczekam. ' / landriina
|
Dodaj komentarz
