Nauczyłam się żyć sama. Przywykłam do samotnych spacerów, w ciągu których nikt nie trzyma mnie za rękę i nie patrzy w oczy.. Uświadomiłam sobie, że nikogo nie obchodzi, czy dałam sobie radę z głupim sprawdzianem z chemii czy fizyki. Wiem, że nikt nie trzyma za mnie kciuków, kiedy czegoś bardzo się boję, czy walczę o swoje kolejne marzenie... I chyba przywykłam do tego, że robię tylko sobie kanapki, że nie mam komu powiedzieć, że tęsknie i że nie umiem się doczekać kolejnego spotkania... Wiecie co ? Może i tak jest lżej. Od dziś żyję bez nadziei. Już nie czekam na nic. Nie oczekuję żadnych wiadomości , sms`ów ... Nie czekam nawet na przypadkowe spotkanie.

E-mail:
Hasło:

zapamiętaj mnie

Nie masz u nas konta? Zarejestruj się!