|
cz.2.
Nienawidzę tego, że przy tobie nie mogę wykrztusić słowa. Nienawidzę, gdy mnie rozśmieszasz, i gdy sam się śmiejesz. Nienawidzę tego, że przez Ciebie tyle razy płakałam nie roniąc ani jednej łzy. Nienawidzę każdej chwili, w której czekałam na wiadomość od Ciebie. Nienawidzę wszystkich Twoich komplementów i każdej pogardy. Nienawidzę Twych ust, których nigdy nie poznałam. Nienawidzę błaźnić się przed Tobą, lub budzić Twoje politowanie. Nienawidzę Twojego cynizmu i kpiących uwag. Nienawidzę wszystkiego, co się wiąże z Tobą. I mimo to, znienawidzić Cię nie potrafię. I tego właśnie najbardziej nienawidzę.
|
Dodaj komentarz
