Ile smutku wyrażają słowa Ileż rozpaczy zawiera uśmiech Tyle ciemności czai się wokół Kształty twarzy giną w mroku Tylko oczy błyszczą jeszcze Jakimś tajemniczym blaskiem Lecz gasną przedwcześnie Utrudzone zbyt ciężkim ciężarem Skurczona postac bólu Odchodzi nagle w nieznane Pozostaje tylko wspomnienie Smutek ogarnia przestrzenie Potęguje nastrój melancholi...
|