|
Przyszłam do szkoły po raz pierwszy nie spóźniona. Co zdziwiło nauczycieli tak bardzo, że patrzyli na mnie bezczelnie. Na co ja im odpowiadałam jeszcze bardziej bezczelnym wzrokiem pytającym "a wpierdolić ci?!". Ruszyłam przez klasę pewnym krokiem, zatrzymując się przy jej ławce. Patrzyła na mnie tak niewinnie i strachliwie, że coś we mnie pękło. Zaczęłam wrzeszczeć na całą sale. - I co?! Zadowolona z siebie?! Tak zbajerować i przelecieć na moich oczach, MOJEGO chłopaka?! Jezuu, a ja cie miałam za przyjaciółkę! - przypominając sobie jak mnie ośmieszyła, postanowiłam nie być długo jej dłużna tego samego, więc dodałam zwrócona do klasy. - Panna "czysta jak łza" pupilek nauczycieli, to najzwyklejsza w świecie dziwka! - uśmiechnęłam się do niej złośliwie, poczym wyszłam z klasy, zostawiając ją siedzącą paląc buraka. Nie odezwała się wogóle. Nic. Nawet nie próbowała się bronić. Cóż, fakt. Nigdy tego nie potrafiła.
|
Dodaj komentarz
