[cz2] budzić się ze łzami w oczach... każdego dnia modlę się po nocach byś mnie wysłuchał Boże bo jak nie ty to kto mi pomoże,komu mogłabym bardziej zaufać? i choć zabrałeś mi już tyle, czasem czuję się jak diler, który jest na głodzie, brakuje wszystkiego a szczególnie jego i jej i jeszcze tych wspomnień o których zapewne nigdy nie będę w stanie zapomnieć, i choć zabrałeś mi już tak wiele, tyle już straciłam, o tyle samo się z życiem biłam, walczyłam do samego końca lecz za każdym razem, nie odnalazłam końca,chociaż tak często widziałam promienie słońca, tych wszystkich ludzi i wspomnienia które powracały,jednak za kolejnym rogiem znikały, chociaż pamiętały drogę do domu,zawsze szłam przed siebie nie mówiąc nikomu gdzie idę ?

E-mail:
Hasło:

zapamiętaj mnie

Nie masz u nas konta? Zarejestruj się!