|
[cz1]Kogoś nie da się tak po prostu zastąpić,wyrzucić z pamięci, od tak,Zostawić te wszystkie wspomnienia za sobą i zacząć biec zupełnie inną drogą, Tak nagle zatrzymać łzy, przestać kochać,
zacząć się uśmiechać i nie chować po kątach, przestać się gubić w szarej codzienności, tak po prostu oddzielić pewien etap swojego życia, wyjść z ukrycia, zacząć znów normalnie żyć, dalej iść przed siebie, szukać znaków na niebie..jednak rzeczywistość jest trudniejsza niż sądzimy, w głowie wciąż te same myśli i wspomnienia, kolejny uśmiech i krok całkiem od niechcenia, cofasz się przez cały czas wciskasz replay masz nadzieje że Bóg cofnie wskazówki o te parę momentów a te kilka życiowych zakrętów zamieni w prostą, równą drogę, przywróci nadzieję i wiarę w ludzi,którym dziś ufać już nie mogę, każdy z nas chciałby by słońce ktoś obudził...pozwolił złapać się za rękę, by poczuć się bezpiecznie, tak cholernie banalnie a zarazem bajecznie,by już nigdy więcej nie musieć się dusić, tłumić strach,
|
Dodaj komentarz
