Poszedł śmierdziel do ogrodu I stwierdził, Że się ktoś dopuścił smrodu, Bo śmierdzi. Stanął śmierdziel, żeby fakt ten Ustalić I coś w związku z tym nietaktem Uchwalić. Więc się śmierdziel zebrał licznie W drzew cieniu Protestując energicznie W imieniu. Potem ruszył po ogrodzie Pochodem Krzycząc: "Hańba! Precz, narodzie Ze smrodem!" Krzyczał, ryczał, ducha sławił (Nie ciało), Ale gdzie się tylko zjawił - Śmierdziało. Z tego morał się wywodzi Dla wielu: Nie protestuj, gdy sam śmierdzisz. Śmierdzielu.

E-mail:
Hasło:

zapamiętaj mnie

Nie masz u nas konta? Zarejestruj się!