Słoniu część 1. : To jedna z tych historii, której nie chcesz znać człowieku Neon skrzypi nad wejściem monopolowego sklepu W dłoni trzymasz butelkę, wracasz do domu I nie ma w Tobie życia ani jednego atomu Jak to się stało, sam tego nie wiesz Ten cały syf rozgrywał się tak blisko Ciebie Każdy o tą dziewuchę na ławce się otarł Łykała spocone chuje jakby mieli je wycofać Niejeden menel spod sklepu na niej leżał Dzisiaj w TV, prasie błysk światłomierza I chociaż za kraty prowadzi ją azymut To jest proces, jej proces, jej pięć minut Na sali sądowej lecz nie w pasiakach A na jej twarzy uśmiech, to nie uśmiech kata Pamiętasz dzieciństwo jak stałeś bez ruchu Twój dziadek miał przecież też słabość do wnuków

E-mail:
Hasło:

zapamiętaj mnie

Nie masz u nas konta? Zarejestruj się!