Skarbie, skarbieńku, miłości moja jesteś mi potrzebny bardziej niż wszystkie inne rzeczy na świecie. Tlen przy dotyku Twoich ust staje się drugorzędną sprawą. Jesteś jedyną osobą, której muszę uczyć się na pamięć przy każdym spotkaniu. Gdy zamykam oczy, nie potrafię przypomnieć sobie Twojej twarzy. Mogę opisać ją w szczegółach, lecz nie potrafiłabym tych szczegółów zebrać w całość. Gdy tylko Twoja twarz przykleja się do moich oczu i nie może się odkleić, samoczynnie się uśmiecham. Jesteś moim jedynym uzależnieniem z którego nie mam zamiaru się leczyć. Bo TAKIE uzależnienia trzeba pielęgnować. Najchętniej zamknęłabym Ciebie w klatce i nosiła wszędzie tam gdzie niosą mnie nogi.
|